Rethink. Reframe. Rebuild.

Foto door Phil Coffman

Waarom middelgrote dienstverleners niet te lang moeten wachten met een andere manier van denken

In de afgelopen jaren heb ik veel gesprekken gehad met leiders van middelgrote dienstverleners. En onder alle strategische discussies en marktuitdagingen, blijft er een essentiële vraag opkomen: hoe blijven we relevant en echt betekenisvol in een wereld die sneller dan ooit verandert?

Het antwoord zit niet in een nieuwe strategie of de volgende veelbelovende tool. Het begint dieper. Met een andere manier van kijken en denken.

We hebben opgeschaald voor efficiëntie. Maar tegen welke prijs?

We zijn grootgebracht met het idee dat groter altijd beter is. Neem containervervoer: enorme schepen die met indrukwekkende efficiëntie de wereld over varen. Totdat er één schip vastloopt in het Suezkanaal – en ineens ligt de hele wereldhandel stil. Dan zie je: efficiëntie heeft ook z’n kwetsbare kant.

In onze sector gebeurde iets vergelijkbaars. Kijk naar banken die duizenden lokale kantoren sloten om efficiënter te werken. Alles werd sneller, goedkoper, beter schaalbaar. Maar ergens zijn we iets kwijtgeraakt: nabijheid, contact, de menselijke maat.

Meer welvaart ≠ meer welzijn

Vooruitgang wordt nog vaak verward met groei. Maar zoals econoom Richard Layard al jaren geleden zei: meer geld maakt ons niet per se gelukkiger. Wat er écht toe doet, is de kwaliteit van onze relaties, en of we betekenis ervaren in ons werk.

Toch sturen veel organisaties nog steeds vooral op economische cijfers. Terwijl klanten ondertussen andere vragen stellen:

Wie ziet mij echt? Wie helpt me de weg te vinden in deze complexe wereld?

Van diensten leveren naar betekenis creëren

Wat als dienstverlening niet draaide om het zo snel mogelijk leveren van antwoorden, maar om sámen betekenis te ontdekken? Wat als we van transacties naar co-creatie gaan? Van sturen naar luisteren en samen leren?

Die beweging begint met sensemaking: even pauzeren, betere vragen stellen, en begrijpen wat er écht speelt. Niet meteen willen oplossen, maar eerst goed leren kijken.

De echte doorbraak komt zelden uit een Excel-sheet

Wat mij steeds weer raakt, zijn die momenten waarop teams het aandurven om even stil te staan en eerlijk te reflecteren. Geen dashboards. Geen strak proces. Gewoon open, echte gesprekken. Dán begint er iets te schuiven. Dán komt er beweging.

Echte verandering vraagt lef – en verbeeldingskracht

Te vaak behandelen we verandering als iets op een to-do lijstje: een plan, een planning, een KPI erbij. Maar de verandering die er echt toe doet? Die vraagt iets anders. Lef om iets nieuws te dromen, ook al weet je nog niet precies wat het wordt.

John Kotter noemt dat het verschil tussen Survive & Thrive. Veel organisaties zitten in overlevingsmodus: risico’s beperken, controle houden, dagelijkse output draaien. Maar échte verandering ontstaat als mensen gaan voelen wat er mogelijk is. Als je niet alleen het hoofd, maar ook het hart aanspreekt.

Dat vraagt moed. Om los te laten wat ooit werkte. Om te bewegen zonder alle antwoorden. Om vragen te stellen die je niet in een rapport terugvindt. En ja, om onderweg fouten te maken en daarvan te leren.

Leiderschap is ruimte maken

Als we willen dat mensen anders gaan denken, voelen en doen, dan moeten we zelf ook anders gaan leiden. Top-down aansturing werkt simpelweg niet meer. Leiders van nu moeten ruimte creëren – voor reflectie, eigenaarschap en nieuwsgierigheid.

Kotter zegt: echte verandering vraagt én management én leiderschap. Je hebt structuur en houvast nodig, maar ook beweging, energie en geloof. Verandering begint vaak klein, bij een paar mensen. Maar wordt pas krachtig als het overslaat op de rest – de groep mensen die zich uitgenodigd voelt om mee te doen.

De leiders die ik het meest bewonder zijn zelden de luidste in de kamer. Het zijn degenen die de goede vragen stellen. Die durven vertragen. Die omgaan met onzekerheid. En vooral: die het voor anderen veilig maken om stappen te zetten.

Onze aanpak: sensemaking, service-innovatie en change leadership

Het gedachtegoed van Kotter is een mooie basis en sluit goed aan bij wat ik zie gebeuren in organisaties die willen doorgroeien – niet alleen in omzet, maar in betekenis.

Wij helpen leiders en teams om die diepere shift te maken. Dat doen we met drie belangrijke elementen:

  • Sensemaking : ruimte maken om te reflecteren en te ontdekken wat er écht toe doet voor je mensen en klanten

  • Service-innovatie : verder kijken dan producten of transacties, en samen bouwen aan waarde, ecosystemen en gedeelde doelen

  • Change Leiderschap : beweging creëren, met of zonder formele positie, gedreven door nieuwsgierigheid, helderheid en collectief eigenaarschap

Niet als vast model. Wel als uitnodiging om met intentie te leiden, om te durven experimenteren, en om verder te bewegen met hoofd én hart.

Dus hierbij mijn uitnodiging aan jou:

Laten we samen eens kijken wat deze tijd van jou vraagt. Wat zou het betekenen als jouw organisatie niet alleen in omzet groeit, maar ook in betekenis? En wat zou daarin jouw rol kunnen zijn – binnen je organisatie, je sector, en breder in de samenleving?

Nieuwsgierig om daarover verder te praten? Ik ook.

MAAK EEN AFSPRAAK
Vorig
Vorig

Wat als de grootste beperking in je organisatie... jouw eigen aannames zijn?

Volgende
Volgende

Wat als groei niet het hele verhaal is?